დიდმოწამისა აბო თბილელისა (†786); ღირსთა: გიორგი ქოზიბელისა (†625), ემელიანე აღმსარებლისა, კვიზიკოელი ეპისკოპოსისა (†815-ის შემდეგ); და დომნიკა კონსტანტინეპოლელი იღუმენიასი (†V). მღვდელმოწამე კარტერისა, კაბადუკიის კესარიელი ხუცესისა(304); მოწამეთა: თეოფილე დიაკონი და ელადი ერისკაცისა; მოწამეთა: იულიანე, კელსი, ანტონი, ანასტასი, ბასილი და მარიონილასი, 7 ყრმისა და 20 მხედრისა(313); ღირსი ელია ეგვიპტელისა, სასწაულმოქმედისა; ღირსი გრიგოლ კიევო-პენორელისა, სასწაულმოქმედისა(1093); მღვდელმოწ. ისიდორე ხუცესისა და მასთან 72 მოწამისა (1472); კვიროს, კონსტანტინოპოლელი პატრიარქისა714). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;}სწავლება აუცილებელი სიფრთხილის შესახებ მათთვის, ვინც ფიქრობს, რომ უსაფრთხოდ არისამრიგად, ვისაც ჰგონია, რომ დგას, ფრთხილად იყოს, რომ არ დაეცეს (1კორ. 10:12) მოციქულმა, რომელიც ამ რჩევას გვაძლევს, შესანიშნავად იცოდა ადამიანის ბუნებისა და მისი უძლურების შესახებ. ამას ადასტურებს ყოველდღიური გამოცდილება: საკმარისია, ადამიანი ცოდვის ჭაობიდან წამოდგეს, რომ კვლავ იქით მიიწევს და მასში ვარდება; საკმარისია განიკურნოს ვერცხლისმოყვარეობის სენისაგან, რომ მაშინვე პატივმოყვარეობის ცოდვაში ვარდება; საკმარისია ღატაკს ხელი გაუწოდოს დასახმარებლად, რომ მაშინვე სხვა მხარეს ექაჩება ამპარტავნება; საკმარისია, ცოტა ილოცოს და მაშინვე იმის ძაგებას იწყებს, ვინც ჯერ ლოცვა არ იცის; ან კიდევ: ეს-ესაა იგრძნო, რომ ღვთის სულს ცხონების გზაზე მიჰყავს იგი და მაშინვე მთელი სამყაროს სწავლებას იწყებს, სანამ ამით, სამწუხაროდ, სრულიად არ განაგდებს თავისგან სულიწმიდას. როდესაც უფალი მოწაფეებს უწინასწარმეტყველებდა, რომ ყველანი უარყოფდნენ და გაიფანტებოდნენ, მაშინ პეტრემ, დარწმუნებულმა თავის სიმტკიცეში, წამოიძახა: „ყველამ რომ გიღალატოს, მე მაინც არ გიღალატებ“. უყურებდა მის გულს უფალი და დაინახა რა, რომ უკვე ჩავარდნილიყო საკუთარ თავზე დიდ წარმოდგენასა და ამპარტავნებაში, უპასუხა: „ამ ღამეს, მამლის ყივილამდე, სამჯერ უარმყოფ მე, პეტრე!“ და თუ ამგვარად დაეცა უფალთან ასე ახლოს მყოფი მოციქული, მაშინ ხომ შეიძლება, რომ ჩვენც იგივე დაგვემართოს? ამიტომ, ძმებო, როდესაც დაცემული წამოვდგებით, როდესაც რომელიმე ცოდვისგან გავთავისუფლდებით და სწორ გზაზე დავდგებით, ეს ღვთის ძალასა და მოწყალებას მივაწეროთ და არა საკუთარ თავს; გავფრთხილდეთ და ღვთის წინაშე ვილოცოთ, რათა კვლავ არ დავეცეთ ან რომელიმე მხარეს არ გადავვარდეთ, არამედ სწორად, პირდაპირ ვიაროთ უფლის გზაზე. ყოვლისმხედველო უფალო, შეგვეწიე, რომ სულით ავმაღლდეთ, და როდესაც ცოდვათაგან დაცემულნი წამოვდგებით, დაგვეხმარე, რომ კვლავ არ დავეცეთ. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი