მართალთა მამათა: იოსებ დამწინდველისა, დავით მეფისა-ფსალმუნთა მთქმელისა და მოციქულისა იაკობისა-ძმისა უფლისა; 14 000-თა ჩვილთა მოწამეთა, ჰეროდეს მიერ ქრისტესთვის მოწყვეტილთა(†I); ღირსისა მარკელისა, "მღვიძარეთა" მონასტრის იღუმენისა (†485). ღირსი თეოდოზ აღმსარებლისა. სტუდიელის(818); გიორგი ნიკომიდიელი ეპისკოპოსისა(850-891); ღირსთა მარკოზ მესაფლავე, თეოფილე და იოანესი, კიევო-პეჩორელთა ღირსი აილერან ბრძენისა, ირლანდიელისა(665). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება წმიდა ქალწულ მარიამის შესახებდა თვით შენს სულშიც გაივლის მახვილი (ლუკ. 2:35)ვის შეუძლია, ოდნავ მაინც, მოთმინებაში შეედაროს უფალს, ან მის ყოვლადწმიდა მშობელს, რომელმაც მრავალი ტანჯვა დაითმინა დედამიწაზე?! ჭაღარით მოსილმა მოხუცმა სვიმეონმა წინასწარმეტყველურად განჭვრიტა თუ რა ტკივილები ელოდა ქალწულ მარიამს მომავალში და ეს ტკივილები სულში მახვილის გავლას (ჩაცემას) შეადარა. პირველად მახვილმა განვლო ქალწულის სულში, როცა მუცლადიღო სულიწმიდისაგან, ხოლო მართალმა იოსებმა კი ეჭვი შეიტანა მასში; მეორედ - როდესაც იძულებული გახდა ჰეროდეს მახვილს გაქცეოდა ეგვიპტეში; მესამედ... მეოთხედ... მეათედ... და კიდევ მრავალჯერ... - როცა ხედავდა იუდეველი უხუცესების ბოროტებასა და მზაკვრობას თავისი ძის წინააღმდეგ, როდესაც იესო ქადაგებდა და სასწაულებს აღასრულებდა ხალხში; მაგრამ ყველაზე ბასრმა მახვილმა განვლო მის სულში მაშინ, როდესაც თავისი ძისა და უფლის ჯვრის ქვევით იდგა. სწორედ ეს მახვილი განჭვრიტა და იწინასწარმეტყველა წმიდა მოხუცმა სვიმეონმა. დიდებული და ამაღელვებელია ღვთისმშობლის დუმილი, რომლითაც ის, როგორც კრეტსაბმელით, ფარავდა თავის ტკივილს, თავისი გულის ყველა ჭრილობას. ამ უამრავი ტკივილის წყვდიადში, რომელმაც მის წმიდა გულში დაისადგურა, მაინც ანათებდა რწმენის ჩაუქრობელი ლამპარი და იმედი და ერთგულება ღვთისა. წარმოუდგენელი კეთილშობილებაა უფლის მხევლისა! იგი ნათლად ხედავდა საკუთარ თავს ადამიანების ცხონების ღვთაებრივ განგებულებაში, წინასწარმეტყველებთან კითხულობდა თავის შესახებ, ანგელოზებთან – ღვთის მაცნეებთან საუბრობდა, ამიტომ ყველაფერი, რაც მასზე მოიწეოდა - სიხარული იქნებოდა თუ სატანჯველი - იცოდა, რომ ღვთისგან ეშვებოდა მასზე, ამიტომ არ ხარობდა სიხარულში და ტანჯვაში არ დრტვინავდა, არამედ დუმდა და ყველაფერს გულში ინახავდა.ჰოი, ყოვლადწმიდაო ღვთისმშობელო ქალწულო, შეგვეწიე, რომ ვიყოთ შენსავით ღვთის ნების მორჩილნი. ქება და დიდება შენ მიერ შენს ძესა და უფალს უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი