#mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება მორწმუნეთა, როგორც ერთი სხეულისა და ერთი სულის, შესახებ.ერთია ხორცი და ერთია სული (ეფ. 4:4)მორწმუნენი უნდა იყვენენ, როგორც „ერთი ხორცი და ერთი სული“, - აი, რას გვირჩევს წმიდა მოციქული. ერთ ხორცში ყოფნა უნდა გავიგოთ, როგორც ერთი სარწმუნოება განხეთქილების, ერესებისა და თვითნებობის გარეშე. ეკლესია ერთი სხეულია, რომლის თავიც არის ქრისტე. ერთ სულში ყოფნა კი ნიშნავს სიყვარულს – ყველა მორწმუნის მხურვალე სიყვარულს ქრისტეს მიმართ, რომლისგანაც წარმოიშობა ურთიერთსიყვარული. დაე, სიმრავლე იქცეს ერთობად – და იყოს ბევრი, როგორც ერთი. ეს ქრისტიანული სარწმუნოებისა და ქრისტიანული სიყვარულის სასწაუალია. არ არსებობს სამყაროში სხვა ძალა, რომელიც უფრო ძლიერად დააკავშირებდა ადამიანებს ერთმანეთთან. არცერთი სისხლი, არცერთი ენა, არცერთი კერა, არცერთი მშობელი, არც რაიმე ამქვეყნიური ინტერესი - არცერთი ამათგან ოდნავადაც არ შეედრება თავისი სიმყარით ქრისტიანულ რწმენასა და სიყვარულს. ამგვარი მტკიცე და დაურღვეველი ერთობით უკავშირდებიან ერთმანეთს ეკლესიის წევრები. და ღვთის ეკლესია დგას, როგორც ერთი დროსა და მარადისობაში - ერთი სხეულითა და ერთი სულით. ამ საკვირველ ერთობას არაფერი ისე არ ეწინააღმდეგება, როგორც ცალკეული ადამიანების ამპარტავნება. ამპარტავნება ამახინჯებს რწმენას, აციებს სიყვარულს, ამპარტავნება შობს ერესებს, ყოფს ეკლესიას, მსხვერპლად სწირავს პირად კეთილდღეობას საზოგადო კეთილდღეობას. ამპარტავნება თავისი არსით რწმენისა და სიყვარულის არქონაა.დაე, ღმერთმა დაგვიფაროს ამპარტავნებისაგან, ადამიანთა მოდგმის ამ უძველესი სენისაგან, ძმებო, რათა ყოველთვის ვიყოთ ერთ სულ და ერთ ხორც ჩვენს უფალ იესო ქრისტეში. ქება და დიდება შენდა, უფალო იესო ქრისტე, თავო ეკლესიისაო, უკუნისამდე. ამინ. წმიდა ნიკოლოზ სერბი